Quantcast
Channel: KI Media - Khmer Intelligence
Viewing all articles
Browse latest Browse all 40045

មន្ត្រី​សិទ្ធិ​មនុស្ស​បារម្ភ​ពី​ការ​កើន​ឡើង​នៃ​អំពើ​រំលោភ​សេពសន្ថវៈ​លើ​អនីតិជន​នៅ​ខេត្ត​កំពង់ឆ្នាំង

$
0
0
មន្ត្រី​សម្របសម្រួល​អង្គការ​លីកាដូ (LICADHO) ខេត្ត​កំពង់ឆ្នាំង លោក គង់ ច័ន្ទមុនី ផ្ដល់​បទសម្ភាសន៍​ដល់​អាស៊ីសេរី នៅ​ថ្ងៃ​ទី​១៧ ខែ​សីហា ឆ្នាំ​២០១៦។ RFA/Chin Chetha

ដោយ ជិន ជេដ្ឋា RFA 2016-08-18

អង្គការ​លីកាដូ (LICADHO) ខេត្ត​កំពង់ឆ្នាំង បារម្ភ​ពី​ការ​កើន​ឡើង​នៃ​ករណី​រំលោភ​សេពសន្ថវៈ​លើ​អនីតិជន បន្ទាប់​ពី​អង្គការ​នេះ​ទទួល​បាន​បណ្ដឹង​ពី​អាណាព្យាបាល​ជន​រងគ្រោះ​ចំនួន ៩​ករណី​ក្នុង​រយៈពេល ៦​ខែ​ដើម​ឆ្នាំ​២០១៦ ហើយ​បើ​ប្រៀបធៀប​រយៈពេល​ដូច​គ្នា​មាន​ការ​កើន​ឡើង​ជាង​ឆ្នាំ​២០១៥។ មន្ត្រី​សិទ្ធិ​មនុស្ស និង​អ្នក​ស្រាវជ្រាវ​ការ​អភិវឌ្ឍ​សង្គម បារម្ភ​ពី​សន្តិសុខ និង​សុវត្ថិភាព​របស់​ពលរដ្ឋ។

មន្ត្រី​អង្គការ​លីកាដូ រិះគន់​អាជ្ញាធរ​មាន​សមត្ថកិច្ច​ថា​មិន​ទាន់​ធានា​បាន​នូវ​សុខ​សុវត្ថិភាព​ជូន​ពលរដ្ឋ ឬ​ជន​រងគ្រោះ​នៅ​ឡើយ។ ពលរដ្ឋ​ខ្លះ​កំពុង​រស់នៅ​ក្នុង​ភាព​ភ័យ​ខ្លាច​ក្នុង​អំពើ​ឃាតកម្ម គ្រឿង​ញៀន និង​រំលោភ​សេពសន្ថវៈ ខណៈ​ការ​ទាមទារ​រក​ខុស​ត្រូវ​លើ​រឿង​ទាំងនេះ​នៅ​មាន​កម្រិត។

មន្ត្រី​សម្របសម្រួល​អង្គការ​លីកាដូ ខេត្ត​កំពង់ឆ្នាំង លោក គង់ ច័ន្ទមុនី មាន​ប្រសាសន៍​ថា អាជ្ញាធរ​មាន​សមត្ថកិច្ច​គ្រប់​លំដាប់​ថ្នាក់ គួរ​បង្កើន​ការ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​បង្ការ និង​ទប់ស្កាត់​នូវ​បទល្មើស​ទាំងនេះ។ លោក​ថា ស្ថាប័ន​អយ្យការ និង​មន្ទីរ​ជំនាញ​នីមួយៗ​ដែល​មាន​នីតិសម្បទា ត្រូវ​ធានា​ដោះស្រាយ​បញ្ហា​ជូន​ជន​រងគ្រោះ ជាពិសេស​កុមារ​ពេល​មាន​ការ​រំលោភ​បំពាន ប៉ុន្តែ​ស្ថាប័ន​ទាំងនេះ​យឺតយ៉ាវ​ក្នុង​ការ​ដោះស្រាយ​បញ្ហា​មួយ​ចំនួន៖ «កន្លង​ទៅ ពលរដ្ឋ​បាន​ដាក់​បណ្ដឹង​ទៅ​សមត្ថកិច្ច​ពាក់ព័ន្ធ​អស់​ទាំង​ហ្នឹង ហើយ​ពលរដ្ឋ​តែងតែ​មាន​ការ​រអ៊ូរទាំ​អំពី​ចំណាត់​ការ​យឺតយ៉ាវ។ កន្លង​ទៅ យើង​បាន​ជួប​សមត្ថកិច្ច​មាន​ការ​ខ្វះខាត (មធ្យោបាយ) ទើប​មាន​ការ​យឺតយ៉ាវ។ ប៉ុន្តែ​យើង​លើក​ទឹក​ចិត្ដ​ឲ្យ​សមត្ថកិច្ច​បង្កើត​ឆន្ទៈ រិះរក​មធ្យោបាយ​ទាំងឡាយ​ណា​ឲ្យ​បាន​តាម​គោល​បំណង​ដែល​អាច​ធ្វើ​បាន​ជូន​ពលរដ្ឋ ដើម្បី​ឲ្យ​ពលរដ្ឋ​មាន​ជំនឿ​ទៅ​លើ​សមត្ថកិច្ច​ហ្នឹង»។


លោក គង់ ច័ន្ទមុនី បញ្ជាក់​ថា រយៈពេល ៦​ខែ​ដើម​ឆ្នាំ​២០១៥ ខាង​លោក​ទទួល​បាន​ករណី​រំលោភ​នៅ​ទូទាំង​ខេត្ត​ចំនួន ៧​ករណី ប៉ុន្តែ​រយៈពេល ៦​ខែ​ដូច​គ្នា​ក្នុង​ឆ្នាំ​២០១៦ នេះ បាន​កើន​មក​ដល់ ៩​ករណី។ កត្តា​ដែល​បង្ក​ឲ្យ​មាន​បទល្មើស​រំលោភ​សេពសន្ថវៈ​មាន​ច្រើន ប៉ុន្តែ​លោក​ចាប់​អារម្មណ៍​លើ​ការ​ខ្វះខាត​របស់​អាជ្ញាធរ​ក្នុង​ការ​ផ្សព្វផ្សាយ និង​កិច្ច​ការពារ​សុវត្ថិភាព​ជូន​ពលរដ្ឋ​ក្នុង​ស្ថានភាព​ងាយ​រងគ្រោះ។

ចំណែក​អ្នក​ស្រាវជ្រាវ​ផ្នែក​អភិវឌ្ឍន៍​សង្គម​មើល​ឃើញ​ថា បទល្មើស​បី​ដែល​បង្ក​គ្រោះថ្នាក់​ដល់​សង្គម និង​ធ្វើ​ឲ្យ​ពលរដ្ឋ​រស់នៅ​ក្នុង​ភាព​ភ័យ​ខ្លាច​នា​ពេល​បច្ចុប្បន្ន គឺ​ការ​គ្រប់គ្រង​អាវុធ​ជាតិ​ផ្ទុះ​មិន​ត្រឹមត្រូវ ដែល​អាច​ឲ្យ​ជន​ល្មើស​យក​ទៅ​សម្លាប់​មនុស្ស ការ​ចរាចរ​គ្រឿង​ញៀន និង​ល្បែង​ស៊ី​សង​ដែល​អាច​ឈាន​ដល់​អំពើ​ចាប់​រំលោភ​សេពសន្ថវៈ​លើ​កុមារី​មិន​ទាន់​គ្រប់​អាយុ និង​អំពើ​លួច ឆក់ ឬ​ប្លន់ ជាដើម។

អ្នក​ស្រាវជ្រាវ និង​តាមដាន​ស្ថានការណ៍​សង្គម លោក មាស នី មាន​ប្រសាសន៍​ថា នៅ​តំបន់​ខ្លះ​ដែល​មាន​ករណី​ជក់ ឬ​ចែកចាយ​គ្រឿង​ញៀន និង​អសន្តិសុខ​សម្រាប់​ពលរដ្ឋ​ទូទៅ​ពេល​ធ្វើ​ដំណើរ​ឆ្លង​កាត់​យប់​ព្រលប់។ លោក​ថា តំបន់​ទាំងនោះ​បើ​ទោះ​បី​ជា​មាន​សេចក្ដី​រាយការណ៍​ពី​ពលរដ្ឋ​រស់នៅ​ក្នុង​មូលដ្ឋាន​ផ្ទាល់ ទៅ​ឲ្យ​អាជ្ញាធរ​មាន​សមត្ថកិច្ច ក៏​គេ​កម្រ​ឃើញ​សមត្ថកិច្ច​ចុះ​បង្ក្រាប ឬ​លុប​បំបាត់​ដែរ៖ «យើង​ឃើញ​មាន​ករណី​មួយ​ចំនួន​កើត​ចេញ​ពី​ក្រុម​បង​តូច​បង​ធំ ដែល​មាន​ហៅ​ថា​រំលោភ​បូក​អី​ហ្នឹង ក៏​កើត​មាន​កាន់​តែ​ច្រើន។ នេះ​យើង​មិន​និយាយ​ពី​តា​រំលោភ​ចៅ ឪពុក​បង្កើត​រំលោភ​កូន អា​ហ្នឹង​វា​ជា​រឿង​ធ្ងន់ធ្ងរ​ហើយ។ អា​ហ្នឹង​វា​អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​អ​សុវត្ថិភាព​ស្ត្រី​ក្នុង​ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​ចុះ​ឡើង ហើយ​ខ្ញុំ​សង្កេត​ឃើញ​ឲ្យ​តែ​ល្ងាច​ឡើង ស្ត្រី​ក្មេងៗ​មិន​សូវ​ជា​ហ៊ាន​ដើរ​ប៉ុន្មាន​ទេ ព្រោះ​ច្រើន​តែ​មាន​បញ្ហា​ហ្នឹង​កើត​ឡើង»។

អាស៊ីសេរី មិន​ទាន់​អាច​ទាក់ទង​មន្ត្រី​ជាន់​ខ្ពស់​រដ្ឋាភិបាល និង​ជា​អ្នក​នាំ​ពាក្យ​ក្រសួង​មហាផ្ទៃ លោក ខៀវ សុភ័គ ដើម្បី​សុំ​ការ​អត្ថាធិប្បាយ​ជុំវិញ​រឿង​នេះ​បាន​ទេ នៅ​ថ្ងៃ​ទី​១៧ ខែ​សីហា។ ប៉ុន្តែ​កន្លង​ទៅ លោក និង​មន្ត្រី​ជាន់​ខ្ពស់​គណបក្ស​កាន់​អំណាច​អះអាង​ថា កម្ពុជា មាន​សុខ​សុវត្ថិភាព ពលរដ្ឋ​មាន​សិទ្ធិ​សេរីភាព​ដើរ​ហើរ​ទៅ​កន្លែង​ណា​ក៏​បាន ទន្ទឹម​នឹង​រដ្ឋាភិបាល​ពង្រឹង​នីតិរដ្ឋ ឬ​រដ្ឋ​ដែល​គោរព​ច្បាប់។

រដ្ឋាភិបាល​តាម​រយៈ​ក្រសួង​មហាផ្ទៃ បាន​កំណត់​យក​លក្ខណៈ​សម្បត្តិ​ភូមិ-ឃុំ​មាន​សុវត្ថិភាព​ចំនួន ៩​ចំណុច គឺ​គ្មាន​សកម្មភាព​លួច ឆក់ ប្លន់​គ្រប់​ប្រភេទ គ្មាន​ការ​ដាំ​ដុះ ផលិត ចរាចរ ការ​ជួញ​ដូរ ចែកចាយ ឬ​ប្រើប្រាស់​គ្រឿង​ញៀន​ខុស​ច្បាប់ គ្មាន​អំពើ​អនាចារ ជួញ​ដូរ​ស្រី និង​កុមារ និង​អំពើ​ហិង្សា​ក្នុង​គ្រួសារ គ្មាន​ក្មេង​ទំនើង និង​គ្មាន​ល្បែង​ស៊ី​សង​ខុស​ច្បាប់​គ្រប់​ប្រភេទ ជាដើម។

ដើម្បី​រក្សា​បាន​នូវ​គោលការណ៍​ទាំងនេះ អាជ្ញាធរ​ភូមិ-ឃុំ គឺ​ជា​អ្នក​មើល​ការ​ខុស​ត្រូវ និង​រាយការណ៍​ផ្ទាល់​ទៅ​ថ្នាក់​លើ ប៉ុន្តែ​បទល្មើស​ក្នុង​មូលដ្ឋាន​ខ្លះ មិន​ត្រូវ​បាន​បង្ក្រាប ឬ​រាយការណ៍​នោះ​ទេ បើ​ទោះ​បី​ជា​មាន​កម្លាំង​ប្រជា​ការពារ​ភូមិ​ច្រើន​រង់ចាំ​ជួយ​មេ​ភូមិ ឬ​ជា​សេនាធិការ​របស់​ប៉ូលិស​ទៅ​ហើយ​ក្ដី។

អ្នក​ស្រាវជ្រាវ​ការ​អភិវឌ្ឍ​សង្គម លោក មាស នី មាន​ប្រសាសន៍​ថា អាជ្ញាធរ​មាន​សមត្ថកិច្ច​តែងតែ​និយាយ​ច្រើន​ជាង​ធ្វើ ហើយ​ការ​ធ្វើ ឬ​ការ​អនុវត្ត​ច្បាប់​នោះ ក៏​មិន​សូវ​មាន​ប្រសិទ្ធភាព​ដែរ៖ «ភូមិ-ឃុំ​មាន​សុវត្ថិភាព​ជា​រឿង​មួយ​សំខាន់​ណាស់ តែ​ជួនកាល​គោលការណ៍​ហ្នឹង​មាន​ត្រឹម​តែ​និយាយ បើ​ទោះ​បី​ជា​នៅ​ក្នុង​ឃុំ​ខ្លះ​ដឹង​ថា​មាន​អ្នក​ជក់​គ្រឿង​ញៀន​អ៊ីចឹង ក៏​ពុំ​មាន​ការ​រាយការណ៍​ដែរ។ អ៊ីចឹង​ត្រូវ​តែ​ពង្រឹង​នូវ​អ្វី​ដែល​បាន​គិត​បាន​ថា កុំ​ឲ្យ​គ្រាន់​តែ​ថា ប៉ុន្តែ​ចោរ​ប្លន់​ក៏​នៅ​តែ​ប្លន់ ហើយ​គ្រឿង​ញៀន​ក៏​នៅ​តែ​មាន»។

ឱកាស​នៃ​ការ​កើត​មាន​បទល្មើស​រំលោភ​សេពសន្ថវៈ អាច​កើត​ចេញ​ពី​ជីវភាព​ក្រីក្រ ដែល​ឪពុក​ម្ដាយ​ធ្វើ​ចំណាក​ស្រុក រួច​ផ្ញើ​កូន​នៅ​នឹង​សាច់ញាតិ បញ្ហា​គ្រឿង​ញៀន និង​ការ​អនុវត្ត​ច្បាប់​នៅ​មាន​កម្រិត៕

Viewing all articles
Browse latest Browse all 40045

Trending Articles



<script src="https://jsc.adskeeper.com/r/s/rssing.com.1596347.js" async> </script>