Image may be NSFW.
Clik here to view.
ដោយ ខែ សុណង RFA 2016-08-23
សមាគមរោងចក្រកាត់ដេរកម្ពុជា បានបង្ហាញថា នៅរយៈពេល ៨ខែឆ្នាំ២០១៦ នេះ មានរោងចក្រចំនួន៧០ ដែលជាសមាជិកសមាគម បានបិទ ផ្អាកអាជីវកម្ម និងកាត់បន្ថយខ្សែសង្វាក់ផលិតកម្ម។ បញ្ហានេះ ដោយសារតែភាពមិនប្រាកដប្រជានៃស្ថានភាពនយោបាយ ភាពតានតឹងនៃការប្រកួតប្រជែងពីបណ្ដាប្រទេសជិតខាង និងបាតុកម្មខុសច្បាប់ ជាដើម។ ប៉ុន្តែរបាយការណ៍នេះមិនដូចគ្នានឹងរបាយការណ៍របស់ក្រសួងការងារ ឡើយ។
មន្ត្រីសហជីពមួយចំនួន មិនយល់ស្របទាំងស្រុងចំពោះការលើកឡើងអំពីហេតុផលនៃការបិទទ្វាររោងចក្រ ដែលសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរបានលើកឡើងនោះទេ។
អនុប្រធានសហជីពសេរីកម្មករនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា លោក ម៉ាន់ សេងហាក់ មានប្រសាសន៍នៅថ្ងៃទី២៣ សីហា ថា ចំនួននៃការបិទទ្វាររោងចក្រដែលសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរបង្ហាញ ថាមានរោងចក្រ៧០ ដែលជាសមាជិកសមាគម បានបិទ ផ្អាកអាជីវកម្ម និងកាត់បន្ថយខ្សែសង្វាក់ផលិតកម្មនៅរយៈពេល ៨ខែឆ្នាំ២០១៦ នេះ មានភាពខុសស្រឡះពីចំនួនដែលក្រសួងការងារ បានលើកឡើង ដែលថាមានរោងចក្រតែ ១រោងចក្របិទទ្វារ។
នៅក្នុងសន្និសីទកាសែតជាមួយអ្នកសារព័ត៌មានកាលពីថ្ងៃទី២២ ខែសីហា ស្ដីពីពិព័រណ៍ឧស្សាហកម្មគ្រឿងយន្តអន្តរជាតិ និងឧស្សាហកម្មសម្លៀកបំពាក់ និងវាយនភណ្ឌកម្ពុជា លោក លី តេកហេង ប្រធានប្រតិបត្តិនៃសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរកម្ពុជា ហៅកាត់ថា ជីម៉ាក់ (GMAC) ថ្លែងថា រោងចក្រ៧០ ត្រូវបានបិទទ្វារ ជាពិសេសគឺជារោងចក្រកាត់ដេរសម្លៀកបំពាក់។ លោកថា ស្ថានភាពនយោបាយបានជះឥទ្ធិពលដល់អាជីវកម្មទាំងធុរជន និងវិនិយោគិន នៅពេលដែលប្រទេសមួយមិនមានស្ថិរភាពនយោបាយល្អ វាពិបាកក្នុងការវិនិយោគ ដែលជាបញ្ហាគួរឲ្យព្រួយបារម្ភ ពិសេសអ្នកបញ្ជាទិញ។
លោកបញ្ជាក់ថា បញ្ហានយោបាយ បាតុកម្មខុសច្បាប់ និងការប្រកួតប្រជែងដ៏តានតឹងពីបណ្ដាប្រទេសនាំចេញសម្លៀកបំពាក់ និងស្បែកជើង ដូចជា វៀតណាម បង់ក្លាដេស មីយ៉ាន់ម៉ា បានជំរុញឲ្យអ្នកបញ្ជាទិញមានការស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការបញ្ជាទិញផលិតផលវាយនភណ្ឌពីប្រទេសកម្ពុជា ដែរ។ លោក លី តេកហេង ប្រាប់ថា រហូតមកដល់ពេលនេះ ការបញ្ជាទិញសម្លៀកបំពាក់មានការធ្លាក់ចុះប្រមាណពី ២០% ទៅ ៣០%។
ជុំវិញការលើកឡើងនេះ អនុប្រធានសហជីពសេរីកម្មករ លោក ម៉ាន់ សេងហាក់ មិនឯកភាពចំពោះការបិទរោងចក្រដោយសារស្ថានភាពនយោបាយ និងមកពីការធ្វើបាតុកម្មខុសច្បាប់នោះទេ។ លោកថា ដោយសារតែក្រុមហ៊ុនចង់គេចវេះពីការទទួលខុសត្រូវក្នុងការផ្ដល់អត្ថប្រយោជន៍ឲ្យកម្មករ ទើបយកលេសបិទទ្វារ ហើយមិនហ៊ានចេញមុខថាក្ស័យធន។ សហជីពសេរីកម្មកររកឃើញថា មានរោងចក្រ ១៥ ដែលបានបិទនៅដើមឆ្នាំនេះ ដោយកត់សម្គាល់ថា រោងចក្រនោះបើកដំណើរការយូរឆ្នាំ និងរោងចក្រខ្លះប្ដូរឈ្មោះ ជាដើម៖ «ជាទូទៅទាំងជីម៉ាក់ (GMAC) ទាំងរដ្ឋាភិបាល ជាពិសេសគឺជីម៉ាក់ បើសិនជារោងចក្របិទ ជីម៉ាក់ គួរតែអនុវត្តផ្ដល់សំណងទៅតាមផ្លូវច្បាប់ ប៉ុន្តែឃើញថាសមាជិករបស់សមាគមកាត់ដេរ ភាគច្រើនគឺរត់ចោលតែម្ដង ដែលធ្វើឲ្យបងប្អូនកម្មករនៅតែលតោលវេទនា ដោយអត់បានប្រាក់ឈ្នួល ហើយនិងប្រាក់អត្ថប្រយោជន៍ ជាពិសេសគឺរត់ចោលទាំងប្រាក់ខែរបស់គាត់ដែលធ្វើការបានទៀតផង»។
ចំណែកប្រធានសម្ព័ន្ធសហជីពចលនាកម្មករ លោក ប៉ាវ ស៊ីណា វិញយល់ស្របចំពោះការរកឃើញរបស់សមាគមរោងចក្រថា ដោយសារស្ថានភាពនយោបាយមិនប្រាកដប្រជា និងការបញ្ជាទិញមានការធ្លាក់ចុះ ប៉ុន្តែលោកមិនឯកភាពទាល់តែសោះចំពោះការលើកឡើងអំពីបាតុកម្មខុសច្បាប់ ការលើកឡើងបែបនេះគឺជាការឆ្លើយទម្លាក់កំហុសទៅលើកម្មករ៖ «ទាក់ទងទៅនឹងទិដ្ឋភាពកូដកម្មដែលជំរុញឲ្យរោងចក្របិទទ្វារ ខ្ញុំយល់ថាមិនមែនជារូបភាពមួយក្នុងនោះទេ ព្រោះខ្ញុំមើលឃើញថា ដើមឆ្នាំនេះដូចជាមានការថយចុះច្រើន ហើយសម្រាប់ឆ្នាំហ្នឹង ខ្ញុំឃើញទិដ្ឋភាពកូដកម្មបាតុកម្មថយចុះ ហើយកូដកម្មនេះក៏មិនបានជំរុញឲ្យរោងចក្របិទទ្វារដែរ បើគ្រាន់តែកូដកម្មឲ្យថៅកែគាត់អនុវត្តច្បាប់ ខ្ញុំយល់ថាវាមិនមែនជាហេតុផលអីឲ្យថៅកែគាត់បិទទ្វារ»។
ទាក់ទងនឹងបញ្ហានេះ រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការងារ និងបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈ លោក អ៊ិត សំហេង បានសរសេរនៅលើហ្វេសប៊ុករបស់លោកថា មានរោងចក្រកាត់ដេរ និងផលិតស្បែកជើងជាង ១ពាន់រោងចក្រនៅកម្ពុជា។ សហគ្រាសគ្រឹះស្ថានបិទទ្វារលែងដំណើរការ៨ ក្នុងនោះមានរោងចក្រកាត់ដេរចំនួន១ បានបិទទ្វារ ប៉ុន្តែមានរោងចក្រកាត់ដេរ និងផលិតស្បែកជើង ២០ទៀតបានបើកដំណើរការ។ លោកសរសេរទៀតថា សហគ្រាសគ្រឹះស្ថានបិទទ្វារមួយចំនួន គេចវេះមិនអនុវត្តតាមច្បាប់ ធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់ជីវភាពកម្មករនិយោជិត។ ក្រសួងនឹងបន្តសហការជាមួយអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធ ចាត់ការដោះស្រាយរាល់បញ្ហាទាំងអស់តាមច្បាប់ដោយការទទួលខុសត្រូវខ្ពស់។
ទោះបីយ៉ាងណា មន្ត្រីសហជីពទទូចឲ្យក្រសួងការងារ គួរដោះស្រាយបញ្ហាឲ្យកម្មករដោយយកប្រាក់តម្កល់របស់រោងចក្រ ទូទាត់សំណងឲ្យកម្មករ ជាជាងឡាយឡុងសម្ភារៈក្នុងរោងចក្រ និងស្នើឲ្យអ្នកនយោបាយចរចាគ្នា ដើម្បីឲ្យស្ថានការណ៍នយោបាយវិលទៅរកភាពប្រក្រតីឡើងវិញ៕
Clik here to view.
ដោយ ខែ សុណង RFA 2016-08-23
សមាគមរោងចក្រកាត់ដេរកម្ពុជា បានបង្ហាញថា នៅរយៈពេល ៨ខែឆ្នាំ២០១៦ នេះ មានរោងចក្រចំនួន៧០ ដែលជាសមាជិកសមាគម បានបិទ ផ្អាកអាជីវកម្ម និងកាត់បន្ថយខ្សែសង្វាក់ផលិតកម្ម។ បញ្ហានេះ ដោយសារតែភាពមិនប្រាកដប្រជានៃស្ថានភាពនយោបាយ ភាពតានតឹងនៃការប្រកួតប្រជែងពីបណ្ដាប្រទេសជិតខាង និងបាតុកម្មខុសច្បាប់ ជាដើម។ ប៉ុន្តែរបាយការណ៍នេះមិនដូចគ្នានឹងរបាយការណ៍របស់ក្រសួងការងារ ឡើយ។
មន្ត្រីសហជីពមួយចំនួន មិនយល់ស្របទាំងស្រុងចំពោះការលើកឡើងអំពីហេតុផលនៃការបិទទ្វាររោងចក្រ ដែលសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរបានលើកឡើងនោះទេ។
អនុប្រធានសហជីពសេរីកម្មករនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា លោក ម៉ាន់ សេងហាក់ មានប្រសាសន៍នៅថ្ងៃទី២៣ សីហា ថា ចំនួននៃការបិទទ្វាររោងចក្រដែលសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរបង្ហាញ ថាមានរោងចក្រ៧០ ដែលជាសមាជិកសមាគម បានបិទ ផ្អាកអាជីវកម្ម និងកាត់បន្ថយខ្សែសង្វាក់ផលិតកម្មនៅរយៈពេល ៨ខែឆ្នាំ២០១៦ នេះ មានភាពខុសស្រឡះពីចំនួនដែលក្រសួងការងារ បានលើកឡើង ដែលថាមានរោងចក្រតែ ១រោងចក្របិទទ្វារ។
នៅក្នុងសន្និសីទកាសែតជាមួយអ្នកសារព័ត៌មានកាលពីថ្ងៃទី២២ ខែសីហា ស្ដីពីពិព័រណ៍ឧស្សាហកម្មគ្រឿងយន្តអន្តរជាតិ និងឧស្សាហកម្មសម្លៀកបំពាក់ និងវាយនភណ្ឌកម្ពុជា លោក លី តេកហេង ប្រធានប្រតិបត្តិនៃសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរកម្ពុជា ហៅកាត់ថា ជីម៉ាក់ (GMAC) ថ្លែងថា រោងចក្រ៧០ ត្រូវបានបិទទ្វារ ជាពិសេសគឺជារោងចក្រកាត់ដេរសម្លៀកបំពាក់។ លោកថា ស្ថានភាពនយោបាយបានជះឥទ្ធិពលដល់អាជីវកម្មទាំងធុរជន និងវិនិយោគិន នៅពេលដែលប្រទេសមួយមិនមានស្ថិរភាពនយោបាយល្អ វាពិបាកក្នុងការវិនិយោគ ដែលជាបញ្ហាគួរឲ្យព្រួយបារម្ភ ពិសេសអ្នកបញ្ជាទិញ។
លោកបញ្ជាក់ថា បញ្ហានយោបាយ បាតុកម្មខុសច្បាប់ និងការប្រកួតប្រជែងដ៏តានតឹងពីបណ្ដាប្រទេសនាំចេញសម្លៀកបំពាក់ និងស្បែកជើង ដូចជា វៀតណាម បង់ក្លាដេស មីយ៉ាន់ម៉ា បានជំរុញឲ្យអ្នកបញ្ជាទិញមានការស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការបញ្ជាទិញផលិតផលវាយនភណ្ឌពីប្រទេសកម្ពុជា ដែរ។ លោក លី តេកហេង ប្រាប់ថា រហូតមកដល់ពេលនេះ ការបញ្ជាទិញសម្លៀកបំពាក់មានការធ្លាក់ចុះប្រមាណពី ២០% ទៅ ៣០%។
ជុំវិញការលើកឡើងនេះ អនុប្រធានសហជីពសេរីកម្មករ លោក ម៉ាន់ សេងហាក់ មិនឯកភាពចំពោះការបិទរោងចក្រដោយសារស្ថានភាពនយោបាយ និងមកពីការធ្វើបាតុកម្មខុសច្បាប់នោះទេ។ លោកថា ដោយសារតែក្រុមហ៊ុនចង់គេចវេះពីការទទួលខុសត្រូវក្នុងការផ្ដល់អត្ថប្រយោជន៍ឲ្យកម្មករ ទើបយកលេសបិទទ្វារ ហើយមិនហ៊ានចេញមុខថាក្ស័យធន។ សហជីពសេរីកម្មកររកឃើញថា មានរោងចក្រ ១៥ ដែលបានបិទនៅដើមឆ្នាំនេះ ដោយកត់សម្គាល់ថា រោងចក្រនោះបើកដំណើរការយូរឆ្នាំ និងរោងចក្រខ្លះប្ដូរឈ្មោះ ជាដើម៖ «ជាទូទៅទាំងជីម៉ាក់ (GMAC) ទាំងរដ្ឋាភិបាល ជាពិសេសគឺជីម៉ាក់ បើសិនជារោងចក្របិទ ជីម៉ាក់ គួរតែអនុវត្តផ្ដល់សំណងទៅតាមផ្លូវច្បាប់ ប៉ុន្តែឃើញថាសមាជិករបស់សមាគមកាត់ដេរ ភាគច្រើនគឺរត់ចោលតែម្ដង ដែលធ្វើឲ្យបងប្អូនកម្មករនៅតែលតោលវេទនា ដោយអត់បានប្រាក់ឈ្នួល ហើយនិងប្រាក់អត្ថប្រយោជន៍ ជាពិសេសគឺរត់ចោលទាំងប្រាក់ខែរបស់គាត់ដែលធ្វើការបានទៀតផង»។
ចំណែកប្រធានសម្ព័ន្ធសហជីពចលនាកម្មករ លោក ប៉ាវ ស៊ីណា វិញយល់ស្របចំពោះការរកឃើញរបស់សមាគមរោងចក្រថា ដោយសារស្ថានភាពនយោបាយមិនប្រាកដប្រជា និងការបញ្ជាទិញមានការធ្លាក់ចុះ ប៉ុន្តែលោកមិនឯកភាពទាល់តែសោះចំពោះការលើកឡើងអំពីបាតុកម្មខុសច្បាប់ ការលើកឡើងបែបនេះគឺជាការឆ្លើយទម្លាក់កំហុសទៅលើកម្មករ៖ «ទាក់ទងទៅនឹងទិដ្ឋភាពកូដកម្មដែលជំរុញឲ្យរោងចក្របិទទ្វារ ខ្ញុំយល់ថាមិនមែនជារូបភាពមួយក្នុងនោះទេ ព្រោះខ្ញុំមើលឃើញថា ដើមឆ្នាំនេះដូចជាមានការថយចុះច្រើន ហើយសម្រាប់ឆ្នាំហ្នឹង ខ្ញុំឃើញទិដ្ឋភាពកូដកម្មបាតុកម្មថយចុះ ហើយកូដកម្មនេះក៏មិនបានជំរុញឲ្យរោងចក្របិទទ្វារដែរ បើគ្រាន់តែកូដកម្មឲ្យថៅកែគាត់អនុវត្តច្បាប់ ខ្ញុំយល់ថាវាមិនមែនជាហេតុផលអីឲ្យថៅកែគាត់បិទទ្វារ»។
ទាក់ទងនឹងបញ្ហានេះ រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការងារ និងបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈ លោក អ៊ិត សំហេង បានសរសេរនៅលើហ្វេសប៊ុករបស់លោកថា មានរោងចក្រកាត់ដេរ និងផលិតស្បែកជើងជាង ១ពាន់រោងចក្រនៅកម្ពុជា។ សហគ្រាសគ្រឹះស្ថានបិទទ្វារលែងដំណើរការ៨ ក្នុងនោះមានរោងចក្រកាត់ដេរចំនួន១ បានបិទទ្វារ ប៉ុន្តែមានរោងចក្រកាត់ដេរ និងផលិតស្បែកជើង ២០ទៀតបានបើកដំណើរការ។ លោកសរសេរទៀតថា សហគ្រាសគ្រឹះស្ថានបិទទ្វារមួយចំនួន គេចវេះមិនអនុវត្តតាមច្បាប់ ធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់ជីវភាពកម្មករនិយោជិត។ ក្រសួងនឹងបន្តសហការជាមួយអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធ ចាត់ការដោះស្រាយរាល់បញ្ហាទាំងអស់តាមច្បាប់ដោយការទទួលខុសត្រូវខ្ពស់។
ទោះបីយ៉ាងណា មន្ត្រីសហជីពទទូចឲ្យក្រសួងការងារ គួរដោះស្រាយបញ្ហាឲ្យកម្មករដោយយកប្រាក់តម្កល់របស់រោងចក្រ ទូទាត់សំណងឲ្យកម្មករ ជាជាងឡាយឡុងសម្ភារៈក្នុងរោងចក្រ និងស្នើឲ្យអ្នកនយោបាយចរចាគ្នា ដើម្បីឲ្យស្ថានការណ៍នយោបាយវិលទៅរកភាពប្រក្រតីឡើងវិញ៕