Image may be NSFW.
Clik here to view.
ដោយ ហង្ស សាវយុត RFA 2016-09-28
វត្តពោធិ៍រៀង ដែលស្ថិតនៅភូមិពងទឹក ឃុំជប់តាត្រាវ ស្រុកអង្គរធំ គឺជាតំបន់ដាច់ស្រយាលចម្ងាយប្រមាណ ៥៤គីឡូម៉ែត្រភាគខាងជើងឆៀងខាងលិចពីទីរួមខេត្តសៀមរាប។ វត្តនោះបានកសាងនៅលើទីតាំងនៃអតីតបន្ទាយទាហានខ្មែរក្រហមដ៏ធំចុងក្រោយមួយ បន្ទាប់ពីកងឧទ្ទាមខ្មែរក្រហមបានដួលរលំទៅ។
បច្ចុប្បន្ន វត្តនេះមិនសូវមានអ្នកស្គាល់ ហើយក៏មិនសូវមានមនុស្សទៅធ្វើបុណ្យទានទេ ទាំងក្នុងរដូវភ្ជុំបិណ្ឌ ព្រមទាំងរដូវបុណ្យទានខាងព្រះពុទ្ធសាសនាផ្សេងៗ។
ព្រះសង្ឃ និងគណៈកម្មការអាចារ្យវត្តបានត្អូញត្អែរថានៅវត្តពោធិ៍រៀង បើទោះបីជាពេលនេះ គឺជារដូវកាន់បិណ្ឌទៅតាមប្រពៃណីព្រះពុទ្ធសាសនាខ្មែរក្តី ក៏វត្តនេះមិនសូវសម្បូរអ្នកទៅធ្វើបុណ្យទានដូចជាវត្តដទៃទៀតឡើយ។
នៅរដូវភ្ជុំបិណ្ឌនេះ ថ្ងៃខ្លះគ្មានពុទ្ធបរិស័ទទៅកាន់បិណ្ឌដាក់វេន ដើម្បីប្រគេនចង្ហាន់ព្រះសង្ឃទេ ធ្វើឲ្យគណៈកម្មការអាចារ្យវត្តត្រូវតែរកជំនួយពីមេភូមិ មេឃុំ ជួយដោះស្រាយចង្ហាន់ផ្ទាល់ខ្លួនសម្រាប់ព្រះសង្ឃ។
ចៅអធិការវត្តពោធិ៍រៀង គឺព្រះភិក្ខុ ច័ន្ទ រាហ៊ុល។ ព្រះអង្គមានព្រះថេរដីកាថា ដោយសារតែវត្តពោធិ៍រៀង ស្ថិតនៅឆ្ងាយដាច់ស្រយាលពីភូមិរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ ធ្វើឲ្យវត្តនេះមិនសូវមានមនុស្សទៅធ្វើបុណ្យច្រើនកុះករដូចជាវត្តផ្សេងៗ ដែលមានភូមិនៅព័ទ្ធជុំវិញទេ។ បច្ចុប្បន្ន វត្តពោធិ៍រៀង ទីពឹងតែលើពុទ្ធបរិស័ទនៅភូមិពងទឹក តែមួយប៉ុណ្ណោះដែលនៅជិតជាងគេ ក៏ប៉ុន្តែអ្នកភូមិទាំងនោះភាគច្រើនសុទ្ធតែមានជីវភាពក្រីក្រទៅទៀត។ ព្រះភិក្ខុ ច័ន្ទ រាហ៊ុល បញ្ជាក់ថា នៅរដូវកាន់បិណ្ឌនេះ ព្រះសង្ឃដែលគង់នៅក្នុងវត្តបានទទួលចង្ហាន់មិនគ្រប់គ្រាន់ទេ ដោយសារតែមិនសូវមានអ្នកពីចម្ងាយចូលទៅធ្វើបុណ្យ៖ «ខែនេះជាខែសន្តរដូវអត់ឃ្លានរបស់ពុទ្ធបរិស័ទដែរ។ ជនខ្លះក្រីក្រលំបាកមិនសូវមានសទ្ធា ពេលខ្លះមកធ្វើបុណ្យក៏មានបុកម្ជូរអំពិល បុកម្អមយកមកវត្ត»។
Image may be NSFW.
Clik here to view.
វត្តពោធិ៍រៀង បច្ចុប្បន្នមានភិក្ខុចំនួន ៧អង្គ និងសាមណេរតូចៗចំនួន ២០អង្គគង់នៅសម្រាប់ឲ្យពុទ្ធបរិស័ទពឹងពាក់ធ្វើបុណ្យទានផ្សេងៗ។
«សំឡេងសូត្រធម៌»
ការធ្វើដំណើរទៅកាន់វត្តនោះ គឺតាមផ្លូវចេញពីទីរួមស្រុកអង្គរធំ ឆ្ពោះទៅទិសខាងលិច ដោយឆ្លងកាត់ស្ថានភាពផ្លូវជង្ហុកបាក់បែកពិបាកធ្វើដំណើរ។ ចំណែកផ្លូវលំក្រាលក្រួសក្រហមចូលទៅកាន់ទីវត្តទៀតសោត គឺមានសភាពស្ងាត់ជ្រងំ ឆ្លងកាត់ព្រៃរបោះជាច្រើន ប្រសិនបើមនុស្សមិនធ្លាប់ស្គាល់ប្រាកដជាភ័យខ្លាចមិនហ៊ានធ្វើដំណើរទៅឡើយ។
គណៈកម្មការអាចារ្យវត្តពោធិ៍រៀង លោក វន ហ៊ាន់ មានប្រសាសន៍ថា នៅក្នុងរដូវភ្ជុំបិណ្ឌនេះស្របពេលដែលវត្តជាច្រើនមានចង្ហាន់ប្រគេនព្រះសង្ឃយ៉ាងសម្បូរហូរហៀរ ចំណែកនៅឯវត្តរបស់លោកបែរជាព្រួយបារម្ភរឿងព្រះសង្ឃខ្វះចង្ហាន់ពេលខ្លះ។
«សំឡេងបរាភវៈសូត្រ»
លោកអាចារ្យបញ្ជាក់ថា កាលពីវេនទី៤ និងទី៥ នៃពិធីកាន់បិណ្ឌ នៅវត្តរបស់គាត់មិនមានអ្នកមកកាន់វេនទេ ធ្វើឲ្យដូនជី និងគណៈកម្មការវត្តត្រូវបង្ខំចិត្តរៃអង្គាសលុយគ្នា ដើម្បីយកលុយទៅទិញម្ហូបអាហារធ្វើចង្ហាន់ប្រគេនព្រះសង្ឃដោយខ្លួនឯង៖ «មិនអាចគ្រប់គ្រាន់ទេ ចង្ហាន់ព្រះសង្ឃ ហើយក្នុងរដូវកាន់បិណ្ឌ ២ថ្ងៃជាប់ៗគ្នា គឺដាច់វេន ដោយសារតែអត់មានអ្នកមកកាន់»។
ទោះបីជាយ៉ាងណា វត្តពោធិ៍រៀង គឺស្ថិតនៅលើទីតាំងដែលមានបរិស្ថានល្អ ដោយមានខ្យល់អាកាសបរិសុទ្ធ ព្រមទាំងមានដើមឈើច្រើនស្អេកស្កះចោលម្លប់ត្រឈឹងត្រឈៃ គួរជាទីរីករាយសម្រាប់អ្នកទៅកម្សាន្តផង។
Image may be NSFW.
Clik here to view.
មេឃុំជប់តាត្រាវ លោក តែ ង៉ិក ទទួលស្គាល់ថា នៅរដូវបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌនេះ វត្តពោធិ៍រៀង គឺពិតជាគ្មានអ្នកកាន់វេននៅថ្ងៃខ្លះមែន។ លោកមេឃុំឲ្យដឹងថា វត្តពោធិ៍រៀង បច្ចុប្បន្ន គឺទីពឹងតែលើប្រជាពលរដ្ឋនៅភូមិពងទឹក មួយគត់ដែលនៅជិតជាងគេ ហើយតែងចូលទៅធ្វើបុណ្យទាន ក៏ប៉ុន្តែនៅភូមិពងទឹក ដែលមានប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅជាង ២០០គ្រួសារ គឺភាគច្រើនជីវភាពក្រីក្រ ធ្វើស្រែចម្ការ។ អ្នកខ្លះទៀតមានជីវភាពដុនដាបខ្លាំងមែនទែន ដោយប្រកបរបរពុះឧសលក់ជាដើម។ លោកមេឃុំជប់តាត្រាវ បញ្ជាក់ថា នៅវត្តពោធិ៍រៀង មិនថានៅរដូវភ្ជុំបិណ្ឌ ឬក៏រដូវបុណ្យទានផ្សេងៗទេ គឺព្រះសង្ឃមិនសូវសម្បូរចង្ហាន់ឡើយ៖ «ក្នុងពិធីបុណ្យភ្ជុំក្តី ឬក៏ពិធីបុណ្យណាមួយក្តី ការជួបប្រទះបញ្ហាចោទខ្លះ គឺខ្វះចង្ហាន់ប្រគេនព្រះសង្ឃ»។
នៅរដូវភ្ជុំបិណ្ឌនេះមានមនុស្សមួយចំនួនទៅពីទីរួមខេត្តសៀមរាប ខ្លះទៅពីស្រុកពួក និងស្រុកអង្គរជុំ បានឆ្លងកាត់ទៅធ្វើបុណ្យនៅវត្តនោះ ក៏ប៉ុន្តែវត្តមានមនុស្សដែលមកពីចម្ងាយមិនសូវជាញឹកញាប់ទេ។
វត្តពោធិ៍រៀង បានបង្កើតឡើងដំបូងនៅអំឡុងឆ្នាំ១៩៧០ ប៉ុន្តែដល់ឆ្នាំ១៩៧៥ ពេលដែលខ្មែរក្រហមបានផ្ដួលរំលំរបប លន់ នុល គឺទីនោះត្រូវបានពួកខ្មែរក្រហមផ្សឹកព្រះសង្ឃទាំងអស់ ទុកទីនោះឲ្យក្លាយទៅជាព្រៃរហោឋាន។ ចាប់ពីអំឡុងឆ្នាំ១៩៧៩ ពួកខ្មែរក្រហមបានយកទីនោះធ្វើជាបន្ទាយកងទ័ពសម្រាប់វាយប្រយុទ្ធជាមួយទាហានវៀតណាម និងទាហានរដ្ឋកម្ពុជា ដោយនៅជុំវិញពោរពេញទៅដោយគ្រាប់មីន និងលេណដ្ឋានត្រៀមប្រយុទ្ធ។
បន្ទាប់ពីខ្មែរក្រហមបានដួលរលំចាប់ពីឆ្នាំ១៩៩៨ ទីនោះត្រូវបានក្រុមដោះមីនហាឡូត្រាស់ (Halo Trust) ចូលទៅបោសសម្អាត ហើយប្រគល់ដីប្រមាណ ៦ហិកតារទៅឲ្យអ្នកភូមិប្រើប្រាស់។ ដោយសារទីនោះធ្លាប់ជាទីអារាម អ្នកភូមិក៏ស្រុះស្រួលគ្នាបង្កើតឲ្យទៅជាទីវត្តឡើងវិញចាប់ពីឆ្នាំ២០០៣។
ទោះជាយ៉ាងណា បច្ចុប្បន្ន វត្តពោធិ៍រៀង នៅមានការខ្វះខាតនៅឡើយ ដូចជាមិនទាន់មានព្រះវិហារ គឺមានតែកុដិតូចៗព្រះសង្ឃគង់នៅ ខ្លះប្រក់ស្លឹក ខ្លះប្រក់ស័ង្កសី និងសាលាឆាន់ធ្វើអំពីឈើប្រក់ស័ង្កសី ជាដើម៕
Clik here to view.

ដោយ ហង្ស សាវយុត RFA 2016-09-28
វត្តពោធិ៍រៀង ដែលស្ថិតនៅភូមិពងទឹក ឃុំជប់តាត្រាវ ស្រុកអង្គរធំ គឺជាតំបន់ដាច់ស្រយាលចម្ងាយប្រមាណ ៥៤គីឡូម៉ែត្រភាគខាងជើងឆៀងខាងលិចពីទីរួមខេត្តសៀមរាប។ វត្តនោះបានកសាងនៅលើទីតាំងនៃអតីតបន្ទាយទាហានខ្មែរក្រហមដ៏ធំចុងក្រោយមួយ បន្ទាប់ពីកងឧទ្ទាមខ្មែរក្រហមបានដួលរលំទៅ។
បច្ចុប្បន្ន វត្តនេះមិនសូវមានអ្នកស្គាល់ ហើយក៏មិនសូវមានមនុស្សទៅធ្វើបុណ្យទានទេ ទាំងក្នុងរដូវភ្ជុំបិណ្ឌ ព្រមទាំងរដូវបុណ្យទានខាងព្រះពុទ្ធសាសនាផ្សេងៗ។
ព្រះសង្ឃ និងគណៈកម្មការអាចារ្យវត្តបានត្អូញត្អែរថានៅវត្តពោធិ៍រៀង បើទោះបីជាពេលនេះ គឺជារដូវកាន់បិណ្ឌទៅតាមប្រពៃណីព្រះពុទ្ធសាសនាខ្មែរក្តី ក៏វត្តនេះមិនសូវសម្បូរអ្នកទៅធ្វើបុណ្យទានដូចជាវត្តដទៃទៀតឡើយ។
នៅរដូវភ្ជុំបិណ្ឌនេះ ថ្ងៃខ្លះគ្មានពុទ្ធបរិស័ទទៅកាន់បិណ្ឌដាក់វេន ដើម្បីប្រគេនចង្ហាន់ព្រះសង្ឃទេ ធ្វើឲ្យគណៈកម្មការអាចារ្យវត្តត្រូវតែរកជំនួយពីមេភូមិ មេឃុំ ជួយដោះស្រាយចង្ហាន់ផ្ទាល់ខ្លួនសម្រាប់ព្រះសង្ឃ។
ចៅអធិការវត្តពោធិ៍រៀង គឺព្រះភិក្ខុ ច័ន្ទ រាហ៊ុល។ ព្រះអង្គមានព្រះថេរដីកាថា ដោយសារតែវត្តពោធិ៍រៀង ស្ថិតនៅឆ្ងាយដាច់ស្រយាលពីភូមិរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ ធ្វើឲ្យវត្តនេះមិនសូវមានមនុស្សទៅធ្វើបុណ្យច្រើនកុះករដូចជាវត្តផ្សេងៗ ដែលមានភូមិនៅព័ទ្ធជុំវិញទេ។ បច្ចុប្បន្ន វត្តពោធិ៍រៀង ទីពឹងតែលើពុទ្ធបរិស័ទនៅភូមិពងទឹក តែមួយប៉ុណ្ណោះដែលនៅជិតជាងគេ ក៏ប៉ុន្តែអ្នកភូមិទាំងនោះភាគច្រើនសុទ្ធតែមានជីវភាពក្រីក្រទៅទៀត។ ព្រះភិក្ខុ ច័ន្ទ រាហ៊ុល បញ្ជាក់ថា នៅរដូវកាន់បិណ្ឌនេះ ព្រះសង្ឃដែលគង់នៅក្នុងវត្តបានទទួលចង្ហាន់មិនគ្រប់គ្រាន់ទេ ដោយសារតែមិនសូវមានអ្នកពីចម្ងាយចូលទៅធ្វើបុណ្យ៖ «ខែនេះជាខែសន្តរដូវអត់ឃ្លានរបស់ពុទ្ធបរិស័ទដែរ។ ជនខ្លះក្រីក្រលំបាកមិនសូវមានសទ្ធា ពេលខ្លះមកធ្វើបុណ្យក៏មានបុកម្ជូរអំពិល បុកម្អមយកមកវត្ត»។
Image may be NSFW.
Clik here to view.

វត្តពោធិ៍រៀង បច្ចុប្បន្នមានភិក្ខុចំនួន ៧អង្គ និងសាមណេរតូចៗចំនួន ២០អង្គគង់នៅសម្រាប់ឲ្យពុទ្ធបរិស័ទពឹងពាក់ធ្វើបុណ្យទានផ្សេងៗ។
«សំឡេងសូត្រធម៌»
ការធ្វើដំណើរទៅកាន់វត្តនោះ គឺតាមផ្លូវចេញពីទីរួមស្រុកអង្គរធំ ឆ្ពោះទៅទិសខាងលិច ដោយឆ្លងកាត់ស្ថានភាពផ្លូវជង្ហុកបាក់បែកពិបាកធ្វើដំណើរ។ ចំណែកផ្លូវលំក្រាលក្រួសក្រហមចូលទៅកាន់ទីវត្តទៀតសោត គឺមានសភាពស្ងាត់ជ្រងំ ឆ្លងកាត់ព្រៃរបោះជាច្រើន ប្រសិនបើមនុស្សមិនធ្លាប់ស្គាល់ប្រាកដជាភ័យខ្លាចមិនហ៊ានធ្វើដំណើរទៅឡើយ។
គណៈកម្មការអាចារ្យវត្តពោធិ៍រៀង លោក វន ហ៊ាន់ មានប្រសាសន៍ថា នៅក្នុងរដូវភ្ជុំបិណ្ឌនេះស្របពេលដែលវត្តជាច្រើនមានចង្ហាន់ប្រគេនព្រះសង្ឃយ៉ាងសម្បូរហូរហៀរ ចំណែកនៅឯវត្តរបស់លោកបែរជាព្រួយបារម្ភរឿងព្រះសង្ឃខ្វះចង្ហាន់ពេលខ្លះ។
«សំឡេងបរាភវៈសូត្រ»
លោកអាចារ្យបញ្ជាក់ថា កាលពីវេនទី៤ និងទី៥ នៃពិធីកាន់បិណ្ឌ នៅវត្តរបស់គាត់មិនមានអ្នកមកកាន់វេនទេ ធ្វើឲ្យដូនជី និងគណៈកម្មការវត្តត្រូវបង្ខំចិត្តរៃអង្គាសលុយគ្នា ដើម្បីយកលុយទៅទិញម្ហូបអាហារធ្វើចង្ហាន់ប្រគេនព្រះសង្ឃដោយខ្លួនឯង៖ «មិនអាចគ្រប់គ្រាន់ទេ ចង្ហាន់ព្រះសង្ឃ ហើយក្នុងរដូវកាន់បិណ្ឌ ២ថ្ងៃជាប់ៗគ្នា គឺដាច់វេន ដោយសារតែអត់មានអ្នកមកកាន់»។
ទោះបីជាយ៉ាងណា វត្តពោធិ៍រៀង គឺស្ថិតនៅលើទីតាំងដែលមានបរិស្ថានល្អ ដោយមានខ្យល់អាកាសបរិសុទ្ធ ព្រមទាំងមានដើមឈើច្រើនស្អេកស្កះចោលម្លប់ត្រឈឹងត្រឈៃ គួរជាទីរីករាយសម្រាប់អ្នកទៅកម្សាន្តផង។
Image may be NSFW.
Clik here to view.

មេឃុំជប់តាត្រាវ លោក តែ ង៉ិក ទទួលស្គាល់ថា នៅរដូវបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌនេះ វត្តពោធិ៍រៀង គឺពិតជាគ្មានអ្នកកាន់វេននៅថ្ងៃខ្លះមែន។ លោកមេឃុំឲ្យដឹងថា វត្តពោធិ៍រៀង បច្ចុប្បន្ន គឺទីពឹងតែលើប្រជាពលរដ្ឋនៅភូមិពងទឹក មួយគត់ដែលនៅជិតជាងគេ ហើយតែងចូលទៅធ្វើបុណ្យទាន ក៏ប៉ុន្តែនៅភូមិពងទឹក ដែលមានប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅជាង ២០០គ្រួសារ គឺភាគច្រើនជីវភាពក្រីក្រ ធ្វើស្រែចម្ការ។ អ្នកខ្លះទៀតមានជីវភាពដុនដាបខ្លាំងមែនទែន ដោយប្រកបរបរពុះឧសលក់ជាដើម។ លោកមេឃុំជប់តាត្រាវ បញ្ជាក់ថា នៅវត្តពោធិ៍រៀង មិនថានៅរដូវភ្ជុំបិណ្ឌ ឬក៏រដូវបុណ្យទានផ្សេងៗទេ គឺព្រះសង្ឃមិនសូវសម្បូរចង្ហាន់ឡើយ៖ «ក្នុងពិធីបុណ្យភ្ជុំក្តី ឬក៏ពិធីបុណ្យណាមួយក្តី ការជួបប្រទះបញ្ហាចោទខ្លះ គឺខ្វះចង្ហាន់ប្រគេនព្រះសង្ឃ»។
នៅរដូវភ្ជុំបិណ្ឌនេះមានមនុស្សមួយចំនួនទៅពីទីរួមខេត្តសៀមរាប ខ្លះទៅពីស្រុកពួក និងស្រុកអង្គរជុំ បានឆ្លងកាត់ទៅធ្វើបុណ្យនៅវត្តនោះ ក៏ប៉ុន្តែវត្តមានមនុស្សដែលមកពីចម្ងាយមិនសូវជាញឹកញាប់ទេ។
វត្តពោធិ៍រៀង បានបង្កើតឡើងដំបូងនៅអំឡុងឆ្នាំ១៩៧០ ប៉ុន្តែដល់ឆ្នាំ១៩៧៥ ពេលដែលខ្មែរក្រហមបានផ្ដួលរំលំរបប លន់ នុល គឺទីនោះត្រូវបានពួកខ្មែរក្រហមផ្សឹកព្រះសង្ឃទាំងអស់ ទុកទីនោះឲ្យក្លាយទៅជាព្រៃរហោឋាន។ ចាប់ពីអំឡុងឆ្នាំ១៩៧៩ ពួកខ្មែរក្រហមបានយកទីនោះធ្វើជាបន្ទាយកងទ័ពសម្រាប់វាយប្រយុទ្ធជាមួយទាហានវៀតណាម និងទាហានរដ្ឋកម្ពុជា ដោយនៅជុំវិញពោរពេញទៅដោយគ្រាប់មីន និងលេណដ្ឋានត្រៀមប្រយុទ្ធ។
បន្ទាប់ពីខ្មែរក្រហមបានដួលរលំចាប់ពីឆ្នាំ១៩៩៨ ទីនោះត្រូវបានក្រុមដោះមីនហាឡូត្រាស់ (Halo Trust) ចូលទៅបោសសម្អាត ហើយប្រគល់ដីប្រមាណ ៦ហិកតារទៅឲ្យអ្នកភូមិប្រើប្រាស់។ ដោយសារទីនោះធ្លាប់ជាទីអារាម អ្នកភូមិក៏ស្រុះស្រួលគ្នាបង្កើតឲ្យទៅជាទីវត្តឡើងវិញចាប់ពីឆ្នាំ២០០៣។
ទោះជាយ៉ាងណា បច្ចុប្បន្ន វត្តពោធិ៍រៀង នៅមានការខ្វះខាតនៅឡើយ ដូចជាមិនទាន់មានព្រះវិហារ គឺមានតែកុដិតូចៗព្រះសង្ឃគង់នៅ ខ្លះប្រក់ស្លឹក ខ្លះប្រក់ស័ង្កសី និងសាលាឆាន់ធ្វើអំពីឈើប្រក់ស័ង្កសី ជាដើម៕